Starożytni – inaczej, choć niesłusznie zwani „Pierwszymi Ludźmi”, byli to ludzie zamieszkujący Ronę w erze poprzedzającej obecną, czyli żyjący za czasów Dorromerona. Charakteryzowała ich wysoka kultura i dość zaawansowana cywilizacja wspierana przez wszechobecną magię. Mówi się, również, że byli długowieczni, to znaczy że nie starzeli się. Do dziś znamy imiona zaledwie kilku starożytnych: Dorromeron, Vivienne, Eller-Ris, Straszliwy Norigon, Okulus, Davorka oraz Gitab i Velert syn Velerta.

Kraina Środka, znana dziś jako ojczyzna Miasta bez Nazwy, posiada bogatą i tajemniczą historię, sięgającą czasów Starożytnych. Dorromeron, legendarny władca i mędrzec, odegrał kluczową rolę w kształtowaniu tych pradawnych społeczności. W niniejszym artykule przybliżymy sylwetkę Dorromerona oraz zastanowimy się nad tym, jak jego działania wpłynęły na rozwój Krainy Środka. Przed powstaniem Miasta bez Nazwy, Kraina Środka była zamieszkana przez Starożytnych – ludność, która żyła w harmonii z naturą, opierając swoje życie na rolnictwie i prostych rzemiosłach. Choć informacje o Starożytnych są ograniczone, to przekazy mówią o ich silnym duchowym związku z ziemią oraz bogatej kulturze pełnej rytuałów i obrzędów.

Dorromeron – władca i mędrzec: Dorromeron był potężnym władca i mędrzcem, który zyskał szacunek Starożytnych dzięki swojej wiedzy, mądrości i zdolnościom przywódczym. Jego celem było zjednoczenie rozproszonych plemion Krainy Środka i wprowadzenie postępu w życie tych społeczności. Wierząc w potencjał ludzkości, dążył do poprawy warunków życia swojego ludu, edukując ich w dziedzinach nauki, rolnictwa i rzemiosła. Dorromeron wprowadzał również reformy społeczne, które miały na celu zmniejszenie nierówności i promowanie współpracy między plemionami. Wspierał budowę infrastruktury, takiej jak drogi, mosty i kanały, co znacznie ułatwiło komunikację i handel między osiedlami Starożytnych. Dorromeron jako obrońca ludzkości: Jego działania nie ograniczały się tylko do aspektów cywilizacyjnych. Dorromeron stał na straży bezpieczeństwa swojego ludu, broniąc go przed atakami potworów i innych zagrożeń. Jego umiejętności bojowe i strategiczne przyczyniły się do wielu zwycięstw, które umocniły pozycję Starożytnych w Krainie Środka.