Erellan (Erya) Drakonis — pochodzący z Suma Drevisz obrońca i pierwszy król Krainy Środka, którą nazwano jego imieniem. Erellan jest imieniem Mistyków ze Starożytnego Lasu (Suma Drevisz), natomiast mieszkańcy zasiedlający w tym czasie mury bronionego miasta nazwali go po prostu Erya. Drakonis, to przydomek oznaczający „dziedzica smoków”

Do Krainy Środka przybył mając zaledwie 13 lat. Był w tym czasie gwardzistą posługującym w Gwardii Akademii Magicznej Razen Deisz. Został wysłany z misją pojmania żywego lub martwego przestępcy i uciekiniera Rostara z Przylądka. Młodzieniec wytropił swój cel i zmierzył się z nim. Starcie skończyło się śmiercią Rostara. Erellan jednak nie powrócił do Akademii Magicznej, bowiem mieszkający nieopodal Arta, widząc zdolnego młodego wojownika, zaproponował mu nauki w swojej posiadłości. Erellan zgodził się. Półtora roku później Miasto bez Nazwy zostało zaatakowane przez jedną z armii Pustkowia. Erellan wbrew ostrzeżeniom Arty zaangażował się w konflikt, a nawet stanął na czele mieszkańców miasta. Stoczył legendarną bitwę z Pustkowcami, w której zwyciężył siły ponad siedmiokrotnie większe liczebnie. Łupy z bitwy posłużyły do pokrycia strat i zaopatrzenia nowej armii, a sam Erellan został ogłoszony pierwszym królem Miasta bez Nazwy, od tamtej pory znanego jako Erellan.

Od tamtej pory młody król nie tylko zajmował się rozwojem miasta, ale też w dalszym ciągu kontynuował nauki u osławionego Arty. Nauki te trwały wiele lat. W międzyczasie Erellan poślubił jedną z mieszkanek miasta, piękną Polę Werbę, która dała mu trzech synów: Machę, Mattana i Peela.

Erellanowi dane było jeszcze kilkukrotnie zmierzyć się z armiami Pustkowia, które za każdym razem wygrywał. Swoim poddanym jak również wrogom dał się poznać jako doświadczony strateg, znakomity szermierz, mędrzec i wielbiciel trunków.

Podczas trwania jednej z bardziej zagorzałych wojen, Erellan zmuszony był do udania się po pomoc do smoków, mieszkających przy południowym urwisku. Smoki uszanowały jego prośby i wsparły miasto w walce. Po wszystkim Erellan znalazł konającego błękitnego smoka Apovu i zaoferował mu opiekę. Jako wyraz wdzięczności, Apovu podarował mu kroplę swojej krwi i jedną z błękitnych łusek jako glejt wiecznej przyjaźni między rodem Smoków, a Erellanem. Król wypił krew smoka i od tej pory w chwili trudów i wyzwań, czuł jakby jego krew wrzała dając mu werwę i kondycję ponad ludzką miarę. Jego krew odziedziczyli po części jego potomkowie. Można więc śmiało powiedzieć, że ród Drakonisów faktycznie ma błękitną krew.

Erellan w całym swoim życiu przegrał tylko jedną bitwę – ze zjednoczonymi klanami Barbarzyńców ciągnącymi z południa. Ostatecznie całą wojnę udało się zwyciężyć dzięki zebranemu oddziałowi Legendarnych i pomocy przesławnej wojowniczki Daryanny.

Życie Erellana wydłużyło się dzięki działaniu smoczej krwi. Zmarł w wieku 242 lat ze starości, będąc tym samym jedynym dotychczas Legendarnym, któremu dane było odejść w pokoju. Jest też jak na razie najdłużej panującym królem w Krainie Środka.

Obecnie król Erellan (Erya) Jest wspominany jako jedna z największych legend królestwa, znanych jest wiele pieśni i poematów o jego żywocie i dziełach. Przedstawiany jest na wielu obrazach, za każdym razem w pełnej zbroi i z mieczem w dłoni. Jego symbolami są: smok, długi miecz, tron i królewska peleryna. Niektórzy wspominają również o jego prawie nigdy nie gasnącym uśmiechu.