Kadurel — Anioł Ziemi odpowiedzialny za „kształt świata”, wszystkie jej geograficzne i mineralne aspekty. Zamieszkujący przez większość czasu Sferę Niższą obfitą w niezrównane bogactwo ziemi, w bieżącej erze miała zmienić miejsce swojego przebywania na pałace Boga Kreatora. Barvaci czczą Kadurel pod imieniem Golem.

Kadurel swoim wyglądem przypomina antromorficzną kamienną postać. Jest to oczywiście jej forma fizyczna, gdyż ducha nie da się zobaczyć i w żaden sposób ocenić. Kadurel natomiast nie potrzebuje fizycznego ciała. Do utworzenia widzialnej formy zawsze wykorzystuje podłoże i jego elementy tam się znajdujące. Najczęściej przypomina ona kobiecy posąg o słusznych kształtach i rozmiarze (być może też dlatego wśród klanów barvackich często panuje matriarchat).

Według zapomnianej rońskiej mitologii jeszcze z czasu er starożytnych (w tym Dorromerona), wyznaje się Boga Stworzyciela (Kreatora) i jego 6 aniołów, sługów, którzy mieli być przedłużeniem jego rąk i realizować jego wolę. Należeli do nich: Zohel, Bokel, Bakaszel, Mawetel, Adanel i właśnie Kadurel. Wiadomo, że Adanel stała się Egos, a jej miejsce przejął Messadel. Zadania i siedziby pozostałych aniołów jednak się nie zmieniły.

Kadurel od niezliczonych wieków czczona była wśród mieszkańców Sfery Niższej nazywających siebie Barvatami (w Ronie znani jako Barbarzyńcy). Tak długo, jak Barvatowie żyli w zgodzie z trudnymi warunkami ziemi Sfery Niżeszej (mała ilość wody, nieprzyjazne grunty, skaliste ziemie, pustkowia), tak Kadurel im sprzyjała dostarczając tego, co niezbędne do przeżycia, a jej kamienne sługi służyły również ludziom. Jednak z czasem, gdy moralność Barvatów znacznie podupadła, a sługi Kadurel zaczęli wykorzystywać do wojen i innych egoistycznych celów, ta zraziła się do ludzi i odeszła ze Sfery Niższej, nie widziała powodu, by dłużej tam przebywać. Lądy zostały stworzone i ukształtowane, nie wymagały dłużej obecności tego anioła. Pragnęła ona trwać tam dla ludzi, ale skoro ludzie wyparli się jej postaci, wszystko musiało się zmienić. Zaś bez swojego opiekuna Sfera Niższa nie mogła długo się ostać. Wkrótce warunki stały się tak trudne do życia, że Barvatowie musieli szukać ucieczki. Szamani z Ulstamu (Klanu Sowy) z powodzeniem otworzyli magiczny portal prowadzący do Sfery Środkowej (Rony), gdzie pierwsi zwiadowcy zaczęli stopniowo przybywać (należała do nich m. in. Daryanna), a wkrótce doszło do Wielkiej Migracji Barvatów w pierwszej połowie VIII wieku erellańskiego. Obecnie Sfera Niższa jest niezamieszkana przez ludzi, a przynajmniej takie są podejrzenia, gdyż portal został zniszczony i nie odtwarzano go ponownie.

Barvatowie do dziś czczą Kadurel pod imieniem Golem, służąc jej w dobrej lub złej wierze. Ci nastawieni bardziej pokojowo upraszają jej łask na swoich uprawach, podróżnicy i najemnicy modlą się o przychylność ziemi w ich drodze, zaś wodzowie, szamani i możni do dziś są w stanie przywoływać kamienne sługi Kadurel z pomocą barwnej magii Rony. Te bestie nazywane są przez Rończyków golemami. Do dziś tylko nieliczni spośród szamanów barvackich znają prawdziwe imię Anioła Ziemi.