Rasa Niebian — o tej rasie wiadomo zdecydowanie najmniej spośród wszystkich ras Siedmioświata. Rończycy, a raczej Oświeceni, bo to w ich kręgu szanuje się pamięć o tych istotach, wierzą, że Niebianie są, a raczej byli początkowo Ludźmi, którym w czasach starożytnych udało się powrócić do stanu pierwotnej szczęśliwości, porzucając dawne złe nawyki i nawracając się całkowicie na ścieżkę Stworzyciela. Tacy ludzie mieli zostać wywyższeni i jeszcze za życia mogli żyć pośród chmur u wejścia do bram Stworzyciela. Mieli oni mieć pierzaste skrzydła niczym aniołowie, a ich skóra miała świecić białym światłem tak, że nie dałoby się praktycznie dostrzec rysów twarzy. Niebianie mieli charakteryzować się pogodnym nastawieniem, dobrym charakterem, świętością czynów, słów, a nawet myśli.

W Ronie Niebian widywało sie tylko wysoko w Górach Podniebnych, jako towarzyszy Messadela – Anioła Jedności posłanego przez Stworzyciela. Wydaje się jednak, że ich liczba nigdy nie była duża, bo mało kto był w stanie dostąpić tego zaszczytu. Nie widziano też wśród obecnie żyjących Oświeconych, żeby ktokolwiek był „zabrany” do chmur przez Messadela. Znane są jednak przypadki, gdy to Messadel zstępował z niebios, by obdarzyć swoją łaską dzielnych wojowników Gór Podniebnych i dając im pierzaste skrzydła, by mogli latać. Tacy Oświeceni stawali się Gwardzistami Świątyni ku czci Stworzyciela w Sikarze. Ostatnimi znanymi w Ronie postaciami, czyli Podniebnymi, byli Anielski Chandi, jego córka Anche i jego wnuk Septiel, który został królem Erellanu.