Jakiej wiedzy szukasz, Podróżniku?
< Wszystkie wpisy
Drukuj

Wielka Migracja Barbarzyńców

 

Wielka Migracja Barbarzyńców — przemarsz ludu Barvatów – którzy później stali się Barbarzyńcami – który miał miejsce w latach 709–717 wg kalendarza erellańskiego. Barbarzyńcy mieli wówczas przejść od południowego–wschodu Rony przez kraj Nomadów, zahaczając również o Przylądek Kapados i dalej na północ wprost do Krainy Środka i do Erellanu, gdzie ich mordercza ekspansja zatrzymała się dzięki działaniom II Oddziału Legendarnych i armii Erellanu. Po tych wydarzeniach Barbarzyńcy osiedli na północ od miejsca swojego przyjścia, gdzie założyli w miarę spójną i zjednoczoną społeczność Ons Klans.

Przyczyną Wielkiej Migracji Barbarzyńców było nagłe pogorszenie warunków życia w Sferze Niższej, surowej i bezlitosnej ziemi zamieszkałej przez lud Barvatów. Według legendy, mieszkańcy Sfery Niższej upadli moralnie i zdziczeli, co spowodowało, że ich bóstwo, Anioł Ziemi Kadurel, opuścił ich. Bez jego obecności, wody przestały płynąć w rzekach, a roślinność zaczęła zamierać. Barvaci nie mieli wyboru i byli zmuszeni migrować do Sfery Środkowej, do Rony, jedynym znanym szamanom przejściem. Przed migracją, Barvaci żyli w trudnych warunkach Sfery Niższej, przystosowując się do surowego i suchego środowiska. Posiadali grubą, łuskowatą skórę oraz gęste owłosienie, które chroniło ich przed słońcem i pozwalało zachować wodę. Ich osiedla były rozproszone wzdłuż rzadkich źródeł wody, gdzie mogli polować na nieliczną zwierzynę. Barvaci nie byli silnie zjednoczeni, aż do czasu Wielkiej Migracji.

W latach 709717 Barvaci, nazwani przez Rończyków Barbarzyńcami, przemaszerowali przez Sferę Środkową, do Rony. Ich Wielka Migracja była czasem ekspansji i konfliktów z miejscową ludnością. Walczyli z Rończykami, zdobywając ziemię, zasoby i władzę. W procesie tym, stopniowo asymilowali się z Rończykami, tworząc nowy naród Barbarzyńców. Po klęsce pod wrotami stolicy Erellanu, społeczność Barbarzyńców zaczęła się odbudowywać. Zrozumieli, że muszą się zjednoczyć, by przetrwać i rozwijać się. Powoli, przywódcy klanów zaczęli współpracować ze sobą, tworząc nową strukturę społeczną opartą na wspólnych wartościach i tradycjach.