-
Ludzie
-
-
-
- Chorus (Chor-Ris)
- Czarnoksiężnik Aure–Lis
- Dynastia Erisów
- Dyplomata Tsu–Ari
- Elena-Vela-Ris
- Eller-Ris
- Ganadia-Ris
- Gar–Gonn
- Harmonia (Harmona-Ris)
- Książę Erik-Vale-Ris
- Książę Tyr–Ros
- Lea–Kritos
- Niverdczycy
- Rodzina Yros
- Tal–Darim
- Tes–Tykles
- Zari
- Pokaż pozostałe artykuły ( 2 ) Schowaj treść
-
- Adanel
- Andora
- Arhaira "Cień Lasu"
- Bergrim
- Bermilion "Biały Prorok"
- Czarnoksiężnik Aure–Lis
- Duncan Zollis
- Dyplomata Tsu–Ari
- Einar Arrowhead "Ćma"
- Gar–Gonn
- H'azzan "Tarcza Królestwa"
- Jazon Bękart
- Jazon Zollis
- Khajala
- Kiyan "Łazik"
- Książę Tyr–Ros
- Lea–Kritos
- Lisica Emeria
- Maykar "Zwycięzca"
- Mel Arieta–Draft
- Rey Drakonis
- Sir Gawain
- Tal–Darim
- Tes–Tykles
- Zari
- Pokaż pozostałe artykuły ( 10 ) Schowaj treść
-
-
Miejsca
-
-
- "Smocze Królestwo"
- Erellan (Śródgrodzie)
- Górdom
- Gród Pielgrzymów
- Legendarni
- Leśny Gród
- Marcinowy Kocioł
- Miasto bez Nazwy
- Morze Północne
- Nowy Port
- Ołtarz Starożytnych
- Pański Portal
- Płaskogród
- Rada Starszych Śródgrodzia
- Samotnia Arty (Moldovarta)
- Śródmorze
- Świątynia Drakonisów
- Pokaż pozostałe artykuły ( 2 ) Schowaj treść
-
-
-
Przedmioty
-
Bestiariusz
-
Wydarzenia
Wielka Migracja Barbarzyńców
Wielka Migracja Barbarzyńców — przemarsz ludu Barvatów – którzy później stali się Barbarzyńcami – który miał miejsce w latach 709–717 wg kalendarza erellańskiego. Barbarzyńcy mieli wówczas przejść od południowego–wschodu Rony przez kraj Nomadów, zahaczając również o Przylądek Kapados i dalej na północ wprost do Krainy Środka i do Erellanu, gdzie ich mordercza ekspansja zatrzymała się dzięki działaniom II Oddziału Legendarnych i armii Erellanu. Po tych wydarzeniach Barbarzyńcy osiedli na północ od miejsca swojego przyjścia, gdzie założyli w miarę spójną i zjednoczoną społeczność Ons Klans.
Przyczyną Wielkiej Migracji Barbarzyńców było nagłe pogorszenie warunków życia w Sferze Niższej, surowej i bezlitosnej ziemi zamieszkałej przez lud Barvatów. Według legendy, mieszkańcy Sfery Niższej upadli moralnie i zdziczeli, co spowodowało, że ich bóstwo, Anioł Ziemi Kadurel, opuścił ich. Bez jego obecności, wody przestały płynąć w rzekach, a roślinność zaczęła zamierać. Barvaci nie mieli wyboru i byli zmuszeni migrować do Sfery Środkowej, do Rony, jedynym znanym szamanom przejściem. Przed migracją, Barvaci żyli w trudnych warunkach Sfery Niższej, przystosowując się do surowego i suchego środowiska. Posiadali grubą, łuskowatą skórę oraz gęste owłosienie, które chroniło ich przed słońcem i pozwalało zachować wodę. Ich osiedla były rozproszone wzdłuż rzadkich źródeł wody, gdzie mogli polować na nieliczną zwierzynę. Barvaci nie byli silnie zjednoczeni, aż do czasu Wielkiej Migracji.
W latach 709–717 Barvaci, nazwani przez Rończyków Barbarzyńcami, przemaszerowali przez Sferę Środkową, do Rony. Ich Wielka Migracja była czasem ekspansji i konfliktów z miejscową ludnością. Walczyli z Rończykami, zdobywając ziemię, zasoby i władzę. W procesie tym, stopniowo asymilowali się z Rończykami, tworząc nowy naród Barbarzyńców. Po klęsce pod wrotami stolicy Erellanu, społeczność Barbarzyńców zaczęła się odbudowywać. Zrozumieli, że muszą się zjednoczyć, by przetrwać i rozwijać się. Powoli, przywódcy klanów zaczęli współpracować ze sobą, tworząc nową strukturę społeczną opartą na wspólnych wartościach i tradycjach.