Smoki – chociaż obecnie już wymarłe wszędzie poza Gadzią Dżunglą, czyli krajem Dzikich Plemion, to do dziś stanowią żywe wspomnienie o wspaniałych minionych epokach, gdy bestie te dominowały na niebie, wśród gór i lasów Rony.

Smoki, te majestatyczne stworzenia, od wieków wzbudzały podziw, strach, ale przede wszystkim ciekawość. W królestwie Erellanu, a w szerszym kontekście, w całym Uniwersum Legendarnych, smoki były jednymi z najważniejszych i najbardziej wpływowych istot. Smoki pojawiały się w legendach i opowieściach od najdawniejszych czasów. W erze króla Erellana Drakonisa, zwany Drakonis, czyli Smoczą Krew, smoki były integralnym elementem królestwa. Żyły w sojuszu i przyjaźni z ludźmi, co stanowiło wyjątkowy okres w historii Erellanu. Niestety, to zakończyło się wraz z ostatnimi wojnami nomadzkimi, kiedy smoki wyginęły całkowicie. Smoki były istotami o niezwykle rozbudowanej budowie anatomicznej. Wyposażone w potężne skrzydła, ogromne szpony i potężne kły, smoki były prawdziwymi mistrzami nieba. Ich zdolność do zionięcia ogniem była jednym z najbardziej charakterystycznych i przerażających aspektów ich istnienia. Ich siła, szybkość i wytrzymałość czyniły je niezwykle skutecznymi w walce. Mimo ich wyginięcia, smoki pozostawiły niezapomniane dziedzictwo. Ich legendy żyją w opowieściach, a ich obraz jest często używany jako symbol mocy i majestatyczności. W Erellanu, a także w całym Uniwersum Legendarnych, smoki są nadal obecne – w pamięci, kulturze i sercach tych, którzy wciąż wierzą w ich niezwykłość.

Niemniej jednak, w historii Erellanu zapisali się wyjątkowi przedstawiciele tego gatunku. Apovu, znany jako „Błękitny Smok”, był symbolem mądrości i potęgi. Pustynny Smok Sahir, ze swoją wyjątkową zdolnością przetrwania w ekstremalnych warunkach, zasługiwał na szczególną uwagę. Z Gadziej Dżungli pochodziły takie smoki jak: Laikotl, Raiozkotl, Mundokotl i przesławny Tarakotl, które swoim niezwykłym wyglądem i unikalnymi zdolnościami wprowadzały element tajemniczości i fascynacji.