Ganadia-Ris – cesarzowa, żona Eller-Risa, władcy Niverdu, Nobilitka z rasy ludzi wyższych, matka Chor-Risa i Eleny-Ris.

Ganadia Cavius była szlachcianką o wysokim pochodzeniu, która poślubiła cesarza Eller-Risa, gdy ten odkrył nowy ląd i założył Niverd. Jako małżonka cesarza, Ganadia-Ris była bardzo znaczącą osobą w kraju i miała duży wpływ na decyzje polityczne. Pełniła również ważną rolę w ceremoniach państwowych i była głównym organizatorem uroczystości rodzinnych.

Ganadia była córką znanej rodziny Caviusów, jednej z najbardziej prestiżowych i zamożnych w Empir Chor. Otrzymała staranne wykształcenie, skupiając się przede wszystkim na naukach ścisłych i matematyce. Jej rodzice byli bardzo dumni z jej osiągnięć i marzyli o tym, by została znakomitym naukowcem lub inżynierem.

Młoda Ganadia była jednak bardziej zainteresowana sztukami, a szczególnie muzyką. Uwielbiała grać na harfie i śpiewać, a jej głos był sławny w całym Empir Chor. Mimo sprzeciwu rodziców, postanowiła zostać muzykiem i kompozytorem.

Poślubiła Eller-Risa, gdy miała około dwudziestu lat i przeniosła się z Empir Chor do Niverdu, gdzie rok później urodziła syna, Chor-Risa. W Niverdzie Ganadia-Ris kontynuowała swoją karierę muzyczną, udzielając się na dworze cesarskim i organizując koncerty dla mieszkańców miasta. Była również zaangażowana w działalność charytatywną i pomoc dla ubogich. Wiele osób za jej przyczyną odzyskało dach nad głową i godność. Zmarła w wieku 274 lat, pozostawiając po sobie pamięć jako wspaniała osoba i utalentowana artystka.

Ganadia-Ris była również bardzo zaangażowana w sprawy społeczne i charytatywne w Niverdzie. Wspierała różne organizacje i fundacje, które pomagały potrzebującym i zmarginalizowanym grupom ludzi. Była również znana z tego, że angażowała się w różne projekty edukacyjne i kulturalne, które miały na celu rozwijanie talentów i umiejętności młodych Niverdczyków. Ganadia-Ris była bardzo lubiana i szanowana przez swoich poddanych i jej śmierć była ogromnym ciosem dla całego kraju. Została pochowana z wielkimi honorami i jej pamięć jest w Niverdzie ciągle czczona.