Świątynia Tarakotl jest majestatyczną strukturą, której budowa zaczęła się około 500 lat temu, a zakończyła po trzydziestu latach nieustannych prac. Została zbudowana z ciemnego, niemal czarnego kamienia, który kontrastuje z bujną zielenią otaczającego go lasu. Wzorowana na azteckiej architekturze, świątynia składa się z masywnej piramidy o podstawie kwadratowej o boku długości 70 metrów i wysokości 100 metrów, z ostrym szczytem skierowanym ku niebu. Każde z jej czterech boków jest ozdobione rzeźbami przedstawiającymi Tarakotl w różnych pozach i postaciach, ukazując jego moc i wielkość.

Wnętrze Świątyni

Wnętrze świątyni to labirynt korytarzy i komnat, z których każda ma swoją unikalną funkcję. Najważniejszą z nich jest Wielka Sala Modlitwy, gdzie Yotlanie zgromadzeni w liczbie nawet do tysiąca osób, mogą oddać cześć Tarakotl. Sala ta jest wyłożona złotem i drogimi kamieniami, a na jej końcu znajduje się monumentalny posąg bóstwa, wysoki na 20 metrów, wykonany z czystego jadeitu.

Rytuały i Obchody

W Świątyni Tarakotl odbywa się wiele ceremonii i rytuałów. Najważniejszym z nich jest coroczny festiwal zwany „Płomieniem Tarakotl”, odbywający się na przełomie lata i jesieni. W trakcie tego wydarzenia, dziesiątki tysięcy Yotlanów zgromadzonych na placu przed świątynią, obserwuje jak wybrani kapłani wchodzą na szczyt piramidy, gdzie pod niebem rozpala się wielki ogień. Wierzono, że ogień ten symbolizuje duch Tarakotl, a jego blask przynosi błogosławieństwo i ochronę dla całego plemienia na następny rok.

Kapłani Tarakotl

Świątynią zarządza grupa kapłanów zwaną „Stróżami Pierzastego Smoka”. Jest ich zawsze dokładnie 13 – liczba ta jest uważana za świętą w kulturze Dzikich Plemion. Kapłani Tarakotl to zarówno mężczyźni, jak i kobiety, którzy zostali wybrani na podstawie swojej mądrości, doświadczenia życiowego i głębokiej duchowości. Ich zadaniem jest nie tylko prowadzenie ceremonii i rytuałów, ale także dbanie o świątynię i jej skarby, a także przekazywanie wiedzy o Tarakotl kolejnym pokoleniom. Świątynia Tarakotl jest nie tylko miejscem kultu, ale także centrum kulturalnym i duchowym dla Dzikich Plemion. Jest to miejsce, gdzie Yotlanie gromadzą się, aby celebrować swoje zwycięstwa, prosić o błogosławieństwo w czasach niepewności, a także aby oddać hołd tym, którzy odeszli. Pomimo swojego zewnętrznego wyglądu, wydaje się być w pełni zintegrowana z otaczającym ją lasem – dowód na to, jak silne jest powiązanie Yotlanów z naturą.