Einar Arrowhead „Ćma” (wł. Aeinar) — młodszy brat Roina Arrowhead’a, urodzony w 1049 roku wg kalendarza erellańskiego w Zewnętrznym Przylądku (Sfera Żelazna), członek VII Oddziału Legendarnych, pogromca przeklętego Sh’agili Alnemana, rywal Sal’handrila, łotrzyk, strzelec, szermierz, zwiadowca, agent, rzemieślnik. W ogóle jest to jedna z najważniejszych postaci w obecnym konflikcie Oddziału Legendarnych z siłami Niverdu.

Einar urodził się w Cadaverze w Przylądku Wewnętrznym, a więc w tej samej miejscowości, co Neles. Wczesną młodość spędził pod opieką rodziców, zapatrzony w postać starszego brata Roina, który wyruszył do Sfery Środkowej, do Rony by służyć w armii. Einar pragnął pójść w ślady brata. Jednak po nagłej śmierci jego rodziców, nie mając innej rodziny w Cadaverze, musiał już w wieku 8 lat zatroszczyć się sam o siebie. Początkowo błąkał się po ulicach miasta i żebrał, z czasem zaczął kraść. Dołączył do grupy młodocianych złodziejaszków, gdzie nauczył się jak dobrze kraść, poruszać się zwinnie po zatłoczonym mieście i w ciasnych uliczkach. Z charakteru Einar zawsze był dość porywczy i miał sporo tupetu, chciał wszystkiego natychmiast, ale brakowało mu cierpliwości. Sprawiło to, że nie raz był łapany przez milicjantów. Nie raz też dostawał lanie od miejscowych.

Gdy Einar miał 17 lat, jego brat Roin wrócił do domu. Einar w dalszym ciągu mieszkał w mieszkaniu rodziców. Roin namówił młodszego brata, by ten wyruszył wraz z nim do Rony, do królestwa Erellanu, gdzie czeka na niego zdecydowanie lepsza przyszłość. Po dotarciu do Śródgrodzia, czyli stolicy Erellanu, Roin został mianowany kapitanem w królewskiej armii, a Einar dołączył również do armii na pozycji zwykłego piechura.

Zaraz potem przyszło im zmierzyć się z obudzonymi ze snu przez Kryształ Siły Sh’agilę Alnemana i jego żołnierzy. Roin zginął, broniąc samodzielnie miejsca śmierci uwielbianego przez niego Nelesa, czyli ruin po Świątyni Stworzyciela. Einar żegnając konającego brata zabrał jego strój i ekwipunek przez co został mylnie wzięty za kapitana armii Erellanu. Podszywając się więc pod zmarłego Roina, Einar ruszył wraz z oddziałem w pościg za Sh’agilą i jego ludźmi. Stoczył z nimi jeszcze jedną potyczkę pod Razen Deisz w Lesie Starożytnych, a potem przed świątynią Tarakotl w Pakkan, poznając w tym czasie wszystkich z czworga uczniów Nelesa, którzy zaszczepili w nim pragnienie, by stać się jak on. Ostatecznie dzięki odrodzeniu się VI Oddziału Legendarnych, udało się powstrzymać szerzącą się plagę Sh’agili, dzięki czemu Einar został uznany za bohatera królestwa — to on był tym, który zadał śmiertelny cios nomadzkiemu władcy.

Niedługo później, w roku 1068 Einar wyruszył do podziemi Erellanu, skąd wyszli przeklęci. Udając się bardziej w głąb odkrył miejsce z ogromnymi wrotami i zapieczętowane błękitnym Kryształem Mądrości. Einar nierozważnie odpieczętował wrota i trafił do ukrytego od tysiąca lat podziemnego królestwa Norigona. Po spotkaniu z podziemnym władcą, Einar został pochwycony, ośmieszony, a następnie wyrzucony precz przez Norigona, który przejął tron niebronionego Erellanu na kilka lat. Einar nie poddał się rozpaczy. Wracając do rodzinnego domu, wspierał ludzi broniących się przed wysłańcami Norigona na tyle na ile mógł. Pod dwóch latach Einar przeszedł do ofensywy wracając do Rony. W pewnym momencie trafił nawet do Empir Chor, gdzie poznał sir Maykara, syna namiestnika Fionna Baraisa. Widząc u niego miecz ojca, Einar opowiedział jego rówieśnikowi o mocy miecza, czym zaskarbił sobie sympatię Maykara. Do tej dwójki wkrótce dołączyli też Jarinda i Sal’handril, który zdecydował się stanąć po ich stronie. Torując sobie drogę do samego Śródgrodzia stanęli naprzeciw Norigona, starożytnego i powalili go, a Maykar ściął mu głowę. Tron Erellanu został odzyskany, choć w dalszym ciągu nie miał kto na nim zasiąść, a dopiero kilka lat później, w roku 1073 przejął go król Jazon Zollis z Empir Chor.

Einar był inspiracja i głównym powodem zawiązania się VII Oddziału Legendarnych. Jego przydomek „Ćma” pochodzi od jego starszego brata, którego nazywano tak samo, ze względu na szarą pelerynę przypominającą skrzydła ćmy. Do niedawna Einar pełnił misje zwiadowcze na wschodzie Rony meldując o ruchach nowego wroga — Niverdczyków. Podczas konfliktu z królem Jazonem, Einar stanął po stronie Legendarnych wierząc, że tylko działanie zbrojne zażegna ten najazd. Legendarni na prawie 2 lata przeszli do działań partyzanckich, wygnani ze Śródgrodzia. Obecnie jednak, po śmierci króla Jazona, w obliczu otwartej wojny, zostali na powrót uznani za bohaterów królestwa i to właśnie oni tworzą sztab generalny, który decyduje o strategii Erellanu w bieżącej wojnie.

Na grze terenowo–fabularnej w postać Einara Arrowhead’a wciela się Hubert.