Harmonia – a właściwie to Harmona-Ris, była siostrą bliźniaczką Chor-Risa i córką Eller-Risa oraz Ganadii-Cavius-Ris. Harmona-Ris wsławiła się wyruszajac z Niverdu do Magnaterry, gdzie wraz z bratem założyli w imieniu cesarza nowy kraj pod nazwą Empir-Chor doprowadzając go do świetności. Nieszczęśliwie dla niej wpływy jej brata rosły z czasem, a jego bojowa natura zwyciężyła, co doprowadziło Harmonię z jej dobrotliwą naturą do choroby, a w końcu i śmierci. Do dziś wszyscy Nobilici czczą Harmonię jako półboginię i swoją główną patronkę. 

Harmona-Ris od samego początku swojego życia traktowana była, jak królewna Niverdu, była światełkiem i klejnotem dla cesarskiego tronu, a choć Eller-Ris w pierwszej kolejności zajmował się wychowaniem syna na swojego zaufanego pomocnika, to zadbał o wykształcenie córki, która wyrosła na filozofa i idealistkę. Uważała, że pojęcia takie jak jedność i prawda są synonimem piękna i do tego właśnie dążyła zaprowadzając należyte porządki wpierw wśród swoich dwórek, a w następnej kolejności edukując kobiecą część dworu cesarza. Według podań, miała być najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widziała ziemia Niverdu.

W roku -75 wg kalendarza erellańskiego Chor-Ris wraz z Harmoną dotarli do Empir-Chor by rozpocząć misję przydzieloną im przez ojca i stworzyć z ich dawnego rodzinnego domu i przyległych ziem kraj, który będzie w stanie z czasem sterować całą polityką rońską. Początkowo rodzeństwo zgadzało się ze sobą w większości aspektów – budowali fundamenty społeczne i kulturowe tak, jak ich ojciec. Natomiast z czasem, gdy przyszło do polityki zagranicznej ich różnice pogłębiły się. Według Harmony Empir-Chor powinno przede wszystkim pomagać i edukować, by zawiązać wśród narodów Rony wspólną kulturę i w ten sposób dążyć do jedności. Chor-Ris natomiast pragnął utrzymywać rońskie kraje na jak najniższym poziomie rozwoju, by łatwiej nimi zarządzać. Doszło do konfliktu między rodzeństwem, a pozbawiona swoich wpływów Harmona poczuła się zbędna nie mogąc realizować swojej wizji, straciła zapał i zapadła na chorobę, która z czasem pozbawiła ją życia. Mimo tego, jej postać głęboko zakorzeniła się w kulturze Magnaterran, którzy zmienili jej imię (podobnie jak Chor-Risa), na Harmonia, bo z ładem i porządkiem kojarzona była jej osoba.

O Harmonii wspominają dzieje Nelesa, który miał ujrzeć ją w jednej ze swoich wizji, gdy ten miał zmierzyć się z jej bratem Chor-Risem. Wówczas to Harmonia miała zdradzić mu sposób na unicestwienie jej brata i podarować Nelesowi naszyjnik z cząstką jej duszy, który zapewniał mu pokój ducha nawet w najcięższych momentach życia.

Do dziś Harmonia jest czczona przez Nobilicką część Magnaterrańskiej społeczności, jako patronka dobrobytu i równowagi w społeczeństwie. Do niej zwracaja sie o radę  władcy, uczeni o mądrość, a chorzy o zdrowie. Kobiety widzą w niej wzór do naśladowania, jako kobiety z wizją, entuzjazmem i wpływami, która nie bała się sięgać po marzenia i szerzyć je na cały naród. W kulturze Nobilitów Chorus i Harmonia są niczym jing i jang, dwie równoważne części jednej całości.